Yaşadığımız günlere dair her alanda yazıya döküp dile getirmek, söylemek istenilen o kadar çok şey var ki 🙁
Söylemeye kalksam kelimeler gök kubbenin altında dağılıp gidecek, yazmaya kalksam sayfalar sayfalar sürecek okunmayacak.
Yaklaşık bir aydır dile getirememek, içten içe beni kemiriyor ve çıkış yolunu bir türlü bulamıyordum.
Dün gerçekleştirdiğim iletişim eğitimi akışı içerisinde, konu sözsüz iletişime geldiğinde, beyaz tahtaya “Söylemeden Söylemek” yazdım her zaman yaptığım gibi ve bir anda zihnimde ki kilit açılıverdi. 🙂
Bir kere kilit açıldı ya, hemen ardından Mevlana’nın Rubaileri resmigeçit yapmaya başladı.
“El işten kalırsa, ayağınla diren. Ayağın da kalmazsa; bağır, seslen. Sesin de yoksa aklınla işe giriş. Hâsılı her solukta vefa göster.” (Sayfa:178)
Sonuç mu?
Söyleyemediklerimi Söyleyiverdim bu paylaşımımın görseli ile…
Sağlık, Mutluluk ve Sevgi ile kalın.
Yücel HAKAN UZUNÖZ
21-05-2019